"... و اين مردمان را رسمهايي ويژه و قوانيني سخت باشد و بر حسب اين كه چه اندازه خرد اندوخته و كردار نيكو كرده باشند، پايگاني در ميان خود دارند. گويند كه در ميان خويش پيمانها و عهدها دارند كه كس را نيازارند و جز نيكي به خويش و بيگانه نكنند و از آنچه تن و جان را افسرده و رنجور كند پرهيز نمايند. خدمت كردن به ياران رابر خويش فرض گيرند و هر آن كرداري را كه توانايي و فرهمندي و خرد و شادماني را افزون كند را ارج گذارند و بستايند. از ديرباز ايشان را نگهبانان رازهاي بسيار و دانشهاي كهن دانستهاند و نام پارسيان را از آن رو به ايشان نهادهاند كه در ايران زمين هر بلا و زوالي كه برخيزد، ايشان مانند درختي در توفان بر ريشه هايشان استوار مانند و بقاي اين فرهنگ و تمدن را ممكن سازند. از ميان رازهايي كه خزانهدارِ آن هستند، يكي مهر است كه..."
برگرفته از "كتابهاي گمشدهي مغان- كتاب سوم، فصل دوم، برگ 66"
Special thanks to Shervin Vakili for his endless efforts in leading us to our roots ...